14.9.07

10+1 πράγματα που (προσπαθώ να) κάνω για το περιβάλλον [επιμύθιο]

Ξεκινώντας αυτή τη σειρά αναρτήσεων είχα σκοπό να γράψω τρία post απαντώντας στην (πραγματική και όχι προσχηματική) ερώτηση: Τι κάνω στην καθημερινή μου ζωή για το περιβάλλον; Τι είμαι διατεθειμένη να στερηθώ από τις ανέσεις μου για να βοηθήσω το περιβάλλον στο πολλοστημόριο που μου αναλογεί;

Ετούτο το τελευταίο post είναι το επιμύθιο:

Δε νομίζω ότι αυτές οι δέκα δράσεις που ανέφερα μου στερούν κάτι, θεωρώ όμως ότι πολλές φορές κάποιες από αυτές με ξεβολεύουν. Κι αν δεν είμαι πάντα τόσο συνεπής, κι αν αμελώ να κάνω κι άλλα τόσα που θα μπορούσα ίσως να αναλάβω, είναι διότι δεν ξεβολεύομαι, είτε από κούραση, είτε από βιασύνη, είτε από άγνοια. Διαβάζοντας και γράφοντας, ψάχνοντας και μετρώντας ανακάλυψα ότι δε μετράει μόνο το τι κάνω, αλλά και το πώς και το πόσο συχνά το κάνω και συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι τόσο καλά ενημερωμένη όσο νόμιζα (στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης διαφωτίστηκα αρκετά για τους μυστηριώδεις μπλε κάδους ανακύκλωσης συσκευασιών). Όσον αφορά στο ερώτημα γιατί το κάνω οι απαντήσεις είναι πολλές:
  • διότι η περιβαλλοντική δράση μειώνει τους λογαριασμούς μου στο τέλος του μήνα·
  • διότι θέλω να αναλάβω την περιβαλλοντική ευθύνη που μου αναλογεί·
  • διότι κάθε πράξη αποτελεί μια μαρτυρία πολύ ισχυρότερη από κάθε λόγο·
  • διότι η επιμονή στην προσωπική δράση οξύνει το αισθητήριο μου και με βοηθάει να μην ανέχομαι εύκολα και την αδιαφορία των άλλων. (Ευχαριστώ, μελαχροινή ομορφιά μου, που τόσο εύστοχα το διατύπωσες στην κουβέντα μας!)


Kαι η ανακύκλωση, εκτός από περιβαλλοντική πολιτική, είναι και εκδήλωση της πληκτικής ζωής του καταναλωτή που παράγει περισσότερα απ’ όσα καταναλώνει. (Αμάντα Μιχαλοπούλου, Καθημερινή, 18/3/2007)

Η εξοικονόμηση (ενέργειας, νερού, πόρων) είναι πάντα σημαντικότερη από την ανακύκλωση. Πριν να σκεφτώ αν ένα προϊόν έχει παραχθεί με τρόπο που δεν επιβαρύνει το περιβάλλον, αν πωλείται σε ανακυκλώσιμη συσκευασία και αν έχει μεγάλο προσδόκιμο χρήσης, πρέπει να αναλογιστώ αν πράγματι το χρειάζομαι, αν μπορώ να το δανειστώ ή να το μοιραστώ με κάποιον. Πριν ανακυκλώσω ένα αντικείμενο πρέπει να σκεφτώ αν μπορώ να το πουλήσω, να το χαρίσω ή να το δανείσω επεκτείνοντας τον κύκλο της ζωής του. Η διαχείριση των απορριμμάτων έγκειται κυρίως στη μείωση εν τη γενέσει τους και κατά δεύτερο λόγο στην ανακύκλωσή τους.

Μ’ αυτή τη σκέψη από τη φετινή χρονιά υιοθετώ μια νέα δράση: Καταργώ το χάρτινο ποτηράκι μιας χρήσης για το νερό ή τον καφέ που χρησιμοποιώ σχεδόν καθημερινά στο εκπαιδευτικό κέντρο με το οποίο συνεργάζομαι. Μια όμορφη κούπα από το ντουλάπι του σπιτιού θα μου κάνει πια παρέα την ώρα της δουλειάς και δε νομίζω ότι θα χρειάζομαι περισσότερο από μισό λεπτό για να την πλένω πριν φύγω.

Ο πίνακας που κοσμεί την ανάρτηση ανήκει στη Mary Beth Zeitz.

Ετικέτες

11.9.07

10+1 πράγματα που (προσπαθώ να) κάνω για το περιβάλλον [μέρος τρίτο]

Τρίτη συνέχεια (μη μου στενοχωριέστε... κοντεύουμε...)


7. Επιλέγω συχνά βιολογικά προϊόντα: βιολογικά φρούτα από το σούπερ μάρκετ, αβγά βιολογικής γεωργίας, οργανική κονκασέ ντομάτα κ.τ.λ.. Ωστόσο τα βιολογικά προϊόντα συνεχίζουν να αποτελούν ένα μάλλον μικρό ποσοστό των ειδών διατροφής που αγοράζω (μάλλον όχι πάνω από το 20%) και λόγω μη διαθεσιμότητας και λόγω ακριβότερης τιμής. Δυστυχώς δεν υπάρχει βιολογική λαϊκή στη γειτονιά μας. Προμηθεύομαι μερικές φορές βιολογικά φρούτα και προϊόντα ορθής γεωργικής πρακτικής από ένα μανάβικο κοντά στη δουλειά, αλλά με την ψυχή στο στόμα: πόσο βιολογικό είναι άραγε το «βιολογικό» που ακριβοπληρώνω;

8. Επιλέγω βιοδιασπώμενο απορρυπαντικό: Χρησιμοποιώ απορρυπαντικό ρούχων με βάση το σαπούνι σε χάρτινη ανακυκλώσιμη συσκευασία. Χρησιμοποιώ επίσης και μαλακτικό με βάση το σαπούνι, αλλά μέχρι εκεί φτάνει η χάρη μου. Δεν έχω δοκιμάσει ακόμα βιοδιασπώμενα απορρυπαντικά για το σπίτι, εξάλλου ελάχιστες φορές έχω συναντήσει τέτοιου είδους απορρυπαντικά και όχι βέβαια στο σούπερ μάρκετ της περιοχής μας. Με παρηγορεί τουλάχιστον ότι τα τελευταία χρόνια τα ειδικά πανάκια με τις μικρο-ίνες καθαρίζουν καλά με νερό και το απορρυπαντικό χρειάζεται σε λιγότερες περιπτώσεις και σε μικρότερες δόσεις.

9. Εξοικονομώντας ηλεκτρικό ρεύμα: Πώς να εξοικονομήσει κανείς ρεύμα σε έναν πολιτισμό που λειτουργεί χάρη στο ηλεκτρισμό που κυλάει στις φλέβες του; Προσπαθώ να χρησιμοποιώ συσκευές που χαρακτηρίζονται οικονομικές π.χ. TFT οθόνη· κλείνω τους διακόπτες των συσκευών όταν δε χρησιμοποιούνται έτσι, ώστε να αποφεύγεται και η κατάσταση αναμονής (ένα πολύμπριζο με διακόπτη βγάζει όλα τα περιφερειακά του υπολογιστή από το ρεύμα)· οι φορτιστές δε μένουν στην πρίζα χωρίς λόγο (ακόμα και όταν δεν λειτουργούν στο μετασχηματιστή κυκλοφορεί ρεύμα ηρεμίας). Έχω αντικαταστήσει μόνο μερικούς λαμπτήρες με αντίστοιχους χαμηλής κατανάλωσης (οι υπόλοιποι περιμένουν τη σειρά τους) και ο θερμοσίφωνας συνεχίζει να είναι ένας από τους μεγαλύτερες καταναλωτές τους σπιτιού.
Δεν μπορώ να πείσω την ιδιοκτήτρια να εγκαταστήσει ηλιακό θερμοσίφωνα, αλλά τουλάχιστον ένα χρονόμετρο με μαγνήτη κολλημένο πάνω στον πίνακα μου θυμίζει να κλείνω τον θερμοσίφωνα στην ώρα του και μερικές φορές 2 βραστήρες ζεστό νερό είναι αρκετοί για πλύσιμο ρούχων ή πιάτων στο χέρι πολύ πιο γρήγορα και οικονομικά.

10. Εξοικονομώντας νερό: Στην εξοικονόμηση του νερού δεν κάνω κάτι παραπάνω από όσα έκανε πάντα και η μητέρα μου. Βρύσες και καζανάκια που δεν στάζουν, πλυντήρια που πλένουν πάντα φουλαρισμένα και νερό που τρέχει πάντα με σκοπό πρέπει να θεωρούνται αυτονόητα. Η μπανιέρα γεμίζει μια φορά το χρόνο για να πλυθούν τις βελέντζες, όλοι οι άλλοι βολεύονται με ένα ντους. (Μήπως οι βελέντζες χαλάνε το οικολογικό μας προφίλ;) Το νερό που περισσεύει στο ποτήρι ή στο κανάτι ποτίζει κάποια από τις έντεκα γλαστρούλες του σπιτιού και η βεράντα πλένεται μια φορά το μήνα. Κι όλα αυτά που είναι περισσότερο κοινή λογική παρά περιβαλλοντική πολιτική είναι αρκετά για έναν πραγματικά μικρό λογαριασμό νερού!

Έπεται η συνέχεια (και το επιμύθιο)...

Ετικέτες

8.9.07

10+1 πράγματα που (προσπαθώ να) κάνω για το περιβάλλον [μέρος δεύτερο]

Δεύτερη συνέχεια των περιβαλλοντικών αναρτήσεων και όσο γράφω τόσο προβληματίζομαι...

4. Ανακυκλώνω όσο το δυνατόν περισσότερο. Πρώτα από όλα μέσα στο σπίτι, π.χ. πλένω τα γυάλινα βαζάκια και τα ξαναχρησιμοποιώ για προϊόντα που αγοράζω χύμα, συγκεντρώνω τις εκτυπώσεις μίας όψης και εκτυπώνω και την άλλη όψη του χαρτιού· έξω από το σπίτι, π.χ. προωθώ τα ρούχα, τις συσκευές και τα αντικείμενα που δε χρησιμοποιώ σε ανθρώπους που τα χρειάζονται ή σε μη κερδοσκοπικές οργανώσεις. Ξεχωρίζω και ανακυκλώνω το χαρτί και τις μπαταρίες.
Η ανακύκλωση συσκευών με βοήθησε να ξεφορτωθώ τους παλιούς μου υπολογιστές, αν και με αρκετή καθυστέρηση. Εδώ και λίγους μήνες έχουμε στη γειτονιά μας τους μπλε κάδους ανακύκλωσης συσκευασιών και προσπαθώ να ξεχωρίσω τις συσκευασίες από τα οργανικά απορρίμματα, αν και όχι πάντα με επιτυχία. Δεν είναι πάντα τα πράγματα και τόσο εύκολα: η κοντινότερη καμπάνα ανακύκλωσης χαρτιού βρίσκεται 5 λεπτά ανηφόρα από το σπίτι μας, (5 αεράτα λεπτά όταν είσαι ανάλαφρος, 7-8 βαριά λεπτά όταν είσαι φορτωμένος με το χαρτί)· η εύρεση του μπλε κάδου ανακύκλωσης θυμίζει την αναζήτηση του χαμένου δισκοπότηρου: στο τετράγωνό μας δεν υπάρχει, υπήρχε στο διπλανό τετράγωνο αλλά τον πήρανε, 2 τετράγωνα παραδίπλα είναι μονίμως γεμάτος, τελικά 4 τετράγωνα αργότερα mission accomplished! (Ευτυχώς τις περισσότερες μεταφορές τις αναλαμβάνει το έτερον ήμισυ.)

5. Προτιμώ τα ανακυκλώσιμα προϊόντα. Δεν είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσει κανείς: οι γυάλινες συσκευασίες πολλές φορές επιστρέφονται, οι χάρτινες και οι μεταλλικές είναι προτιμότερες και εύκολα ανακυκλώσιμες. Επιλέγω λοιπόν το αναψυκτικό σε αλουμινένιο κουτάκι παρά σε πλαστικό, αλλά πολλές φορές φτάνω σε αδιέξοδο: να επιλέξω βιολογικό γάλα σε πλαστικό μπουκάλι ή μη βιολογικό σε χάρτινο;

6. Όχι άλλες πλαστικές σακούλες: Μάλλον τις έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ που θεωρείται αυτονόητο ότι θα φορτωθούμε τουλάχιστον μία ακόμα και στην πιο μικρή συναλλαγή! Ε, λοιπόν το παλεύω: αν το αντικείμενο είναι μικρό, αρνούμαι ευγενικά τη σακούλα και το τοποθετώ στο σακίδιό μου· όταν έχω ήδη μια σακούλα, προσπαθώ να βολέψω τις επόμενες αγορές στην ίδια και στο σούπερ μάρκετ χρησιμοποιώ πια μια γερή τσάντα με θήκες ειδικά γι’ αυτό το σκοπό. Δεν είναι πάντα εύκολο και το πιο τρελό είναι ότι κάποιοι καταστηματάρχες το θεωρούν προσβλητικό να βάλουν το προϊόν τους σε μια σακούλα χωρίς το λογότυπό τους! Τότε χρησιμοποιώ τη φράση κλειδί: «Ας σώσουμε ένα κλαράκι!»


Έπεται συνέχεια...

Ετικέτες

5.9.07

10+1 πράγματα που (προσπαθώ να) κάνω για το περιβάλλον [μέρος πρώτο]


Ένας φίλος πρόσφατα μου είπε «Στο διαδίκτυο όλοι επιδεικνύουν εύκολα την ευαισθησία τους για το περιβάλλον. Αλλά τι κάνει ο καθένας στην καθημερινή του ζωή γι’ αυτό; Τι είναι διατεθειμένος να στερηθεί από τις ανέσεις του για να βοηθήσει το περιβάλλον; Τίποτε.» Η κουβέντα του με προβλημάτισε. Τι κάνω εγώ για το περιβάλλον; Ποια άνεση θα ήμουν εγώ διατεθειμένη να στερηθώ για να μην εξαντληθούν οι φυσικοί πόροι του πλανήτη;

Κάθισα λοιπόν και έκανα έναν κατάλογο:

1. Δεν έχω και δεν οδηγώ αυτοκίνητο. Χρησιμοποιώ τα μέσα μαζικής μεταφοράς και όποτε επιβαίνω σε αυτοκίνητο εξυπηρετούνται τουλάχιστον δύο επιβάτες (εγώ και ο οδηγός).

2. Αγόρασα πλυντήριο πιάτων ενεργειακής κλάσης Α, αλλά σπάνια χρησιμοποιώ το πιο οικονομικό πρόγραμμά του, διότι δυστυχώς είναι κατάλληλο μόνο για ποτήρια. Ευτυχώς η δεύτερη οικονομικότερη επιλογή πλένει μια χαρά, χρησιμοποιώντας την ίδια ποσότητα νερού αλλά 12% περισσότερο ηλεκτρικό ρεύμα.

3. Σπάνια χρησιμοποιώ τον κλιματισμό το καλοκαίρι. Βοηθούσης της διαρρύθμισης του σπιτιού επιδιώκω το φυσικό δροσισμό και μία εύλογη καλοκαιρινή θερμοκρασία, παίζοντας συνεχώς με ανοιχτά και κλειστά παράθυρα και πατζούρια, δροσίζοντας το σπίτι τη νύχτας και προφυλάσσοντάς το τη μέρα. Έτσι το φετινό καλοκαίρι ο κλιματισμός χρησιμοποιήθηκε μόνο τις μέρες του πραγματικού (και όχι του τηλεοπτικού) καύσωνα, όταν δηλαδή δεν κουνιόταν ούτε φύλλο. Δυστυχώς εξαιτίας της ίδιας οικιακής διαρρύθμισης υπάρχει κίνδυνος η ενέργεια που εξοικονομείται λόγω του δροσισμού το καλοκαίρι να εξανεμιστεί για ανάγκες πρόσθετης θέρμανσης το χειμώνα. Πέρα από τα συνήθη ημίμετρα της θερμομόνωσης, η μόνη λαμπρή και εξόχως οικονομική ιδέα που εφαρμόζω τα τελευταία χρόνια είναι η ηλεκτρική κουβέρτα! Όπως αντιλαμβάνεσθε όμως έχει σχετικά περιορισμένη εφαρμογή…


Έπεται συνέχεια...

Ετικέτες