21.7.06

Οι φωτογραφίες

Χρυσοπηγή, Σίφνος

Παλιότερα δε συμπαθούσα πολύ τις φωτογραφίες. Δεν είχα καν φωτογραφική μηχανή. Κέρδισα μία Canon σε ένα διαγωνισμό, αλλά δεν τη χρησιμοποίησα και πολύ. Είναι ζήτημα αν τράβηξα πάνω από δύο φιλμ. Σκεφτόμουν ότι τις εικόνες τις κουβαλάμε μέσα μας. Τι χρειάζονται οι φωτογραφίες, ειδικά αν δεν έχεις το ταλέντο ή την παιδεία του καλλιτέχνη φωτογράφου;
Και μετά ήρθαν οι μέλισσες... δηλαδή όχι ακριβώς οι μέλισσες που κάνουν μέλι, αλλά αυτές που σε κεντρίζουν να δοκιμάσεις και συ ό,τι βλέπεις να δοκιμάζουν με επιτυχία οι άλλοι: την ψηφιακή φωτογραφική μηχανή. Έτσι με μια καλή αφορμή αγοράστηκε η Sony DSC-W15 με το memory stick, το φορτιστή και όλα τα σχετικά.
Τα πράγματα άλλαξαν σιγά σιγά. Αν και η μηχανή είναι μάλλον μικρή, δε συνήθισα να την κουβαλάω μαζί μου κάθε μέρα, όπως κάνουν αρκετοί φίλοι. Την παίρνω όμως μαζί μου στις ιδιαίτερες εκδηλώσεις, στις βόλτες και τα ταξίδια. Φωτογραφίζω πια αρκετά περισσότερο.
Αλλά και η αντίληψή μου για τη φωτογραφία έχει αλλάξει. Είμαι πια περισσότερο υποψιασμένη. Ομολογώ ότι πολλές φορές αναζητώ το κάδρο. Όχι ότι το βρίσκω κιόλας, τις περισσότερες φορές είναι κρυμμένο στη γενικότερη εικόνα. Ωστόσο είναι φανερό ότι κάτι έχει αλλάξει προς το καλύτερο και πιο μπελαλίδικο...
Διότι το ένα φέρνει το άλλο χωρίς καλά καλά να το καταλάβω. Ας πούμε ότι όταν οι φωτογραφίες φτάνουν στον υπολογιστή γίνεται το σχετικό ξεκαθάρισμα και μετά τι; Κάποιες πρέπει να φύγουν με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (είναι καπαρωμένες από την ώρα που τραβήχτηκαν), κάποιες άλλες πρέπει να ανεβούν στο blog (γι' αυτό τραβήχτηκαν)! Αλλά πώς θα ταξιδέψουν στο έξω κόσμο ασενιάριστες και απεριποίητες; Να τις καδράρω λίγο καλύτερα, να τις φωτίσω, να αυξήσω την αντίθεση και κυρίως να τους κάνω μια μικρή δίαιτα, να ταξιδεύουν σβέλτες στα κύματα του διαδικτύου. Δουλειά δεν είχαμε και δουλειά βρήκαμε με εφαρμογές αρχειοθέτησης και επεξεργασίας εικόνας.
Και το τελευταίο πόνημα: το δικτυακό φωτογραφικό λεύκωμα! Αυτό κι αν είναι έκπληξη! Δε χρειάζεται πια να ταχυδρομείς τις φωτογραφίες, αρκεί να τις ανεβάζεις στο δίκτυο! Με τον ίδιο τρόπο μπορείς να ταΐζεις και το blog! Καινούργιες επιλογές εδώ: ποια εφαρμογή, ποιες φωτογραφίες, σε ποιες ομάδες, δημόσιες ή ιδιωτικές κ.ο.κ.
Τελικά μήπως γι' αυτό το ταξίδι οι φωτογραφίες είναι μάλλον η αφορμή; Και μη νομίζετε ότι παραπονιέμαι, αλλά σας προειδοποιώ: δεν ξέρετε σε ποια περιπέτεια μπλέκετε την ώρα που δοκιμάζετε αθώα την καινούργια ψηφιακή μηχανή του φίλου σας...