Ελπίς On Line

Σήμα κατατεθέν του ελληνικού καλοκαιριού η χωριάτικη σαλάτα φιγουράρει συχνά στα τραπέζια, τα οικογενειακά και τα μοναχικά, τα επίσημα αλλά και τα πρόχειρα. Η νοστιμιά της είναι τόσο βαθιά χαραγμένη στις γευστικές μας αναμνήσεις, ώστε όταν την προετοιμάζουμε δεν έχουμε καμιά ανησυχία για τις αναλογίες ή τη «σωστή γεύση»· αυτά έρχονται από μόνα τους, αρκεί τα υλικά να είναι πρώτης ποιότητας.

Η χωριάτικη για την οποία θα σας μιλήσω είναι λίγο «πειραγμένη». Την αποκαλώ χωριάτικη των Δώδεκα Αποστόλων για δύο λόγους: πρώτον, διότι τα ζαρζαβατικά της βρίσκονται στην τέλεια ακμή τους εκεί στο μέσο του ελληνικού καλοκαιριού, οπότε και γιορτάζουν οι Άγιοι Απόστολοι και δεύτερον, διότι όλα κι όλα τα υλικά της είναι δώδεκα.

Έτσι τα μετράω, καθώς τα κόβω και τα ρίχνω στη μεγάλη σαλατιέρα, για να μην ξεχάσω κανένα: προηγείται η ηγεμονική ντομάτα, γερή αλλά κατακόκκινη, στα ζουμάκια της έχουμε επενδύσει εν μέρει την προσδοκία μιας ενδιαφέρουσας παπάρας· ακολουθούν τραγανό το αγγουράκι και η πιπεριά κέρατο με τη διακριτική γεύση· σειρά έχουν τώρα το κρεμμύδι, κομμένο σε ροδέλες, και η ελιά, μαύρη ή καλαμών ανάλογα με τις προσωπικές προτιμήσεις· η άντρακλα, δηλαδή η γλιστρίδα, προσφέρει τη δροσιά της με τα σαρκώδη φιλαράκια της· μετά ανοίγουν τα βαζάκια: η λιαστή ντομάτα, προετοιμασμένη από πριν και φυλαγμένη στο αρωματικό λάδι και η κάπαρη στην άλμη δίνουν σ’ αυτή τη σαλάτα γκουρμέ χαρακτήρα· έπονται η αρωματική ρίγανη και το αλάτι με χέρι φειδωλό, διότι τα διαδέχεται η αλμυρή, σκληρή και υπόξινη φέτα· πάνω τους πέφτει το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που όλα τα συνέχει και τα ενώνει σε μια γεύση οικεία.

Το καλοκαίρι διαρκεί τόσο, όσο μπορούμε ακόμα να προετοιμάσουμε μια χωριάτικη των Δώδεκα Αποστόλων!