Χώρα Πάτμου
Τα σπίτια της Χώρας απλώνουν αψίδες στοργικές και σχηματίζουν δροσερές στοές· το φως και το σκοτάδι παίζουν κρυφτό μέσα και έξω από τις ασπρισμένες καμάρες.
Κι έτσι γλιστράς από τη λάβα του μεσημεριού στη δροσιά της μεσαιωνικής πέτρα, από σοκάκι σε σοκάκι, χωρίς ν' ανησυχείς για το δρόμο της επιστροφής.
Χάνεσαι μέσα στο λαβύρινθο, ξαφνιάζεσαι στα ξέφωτα, κρυφοκοιτάς τις αυλές, ακολουθείς τη μυρωδιά του ψωμιού, σταυροκοπιέσαι στα εκκλησάκια. "Ξαναπεράσαμε από 'δώ;" αναρωτιέσαι.
Ένα αμπέλι καβαλάει τη μάντρα, ένα κουρτινάκι ανεμίζει εκεί ψηλά, ένα γατόνι αράζει στο πεζούλι.
Μια επιγραφή μας βγάζει από τις αλλεπάλληλες στοές. Ουρανός γαλάζιος. Δυο ακόμα βήματα. Η μεγάλη και απέραντη θάλασσα...
Ετικέτες Ταξίδια
Δημοσίευση σχολίου